XXVI Niedziela Zwykła – A
Proszę Ducha Świętego o światło dla umysłu i o napełnienie serca miłością…
Czytam tekst biblijny (Mt 21, 28-32):
28 Jezus powiedział: «Co myślicie? Pewien człowiek miał dwóch synów. Zwrócił się do pierwszego i rzekł: “Dziecko, idź dzisiaj i pracuj w winnicy!” 29 Ten odpowiedział: “Idę, panie!”, lecz nie poszedł. 30 Zwrócił się do drugiego i to samo powiedział. Ten odparł: “Nie chcę”. Później jednak opamiętał się i poszedł. 31 Któryż z tych dwóch spełnił wolę ojca?» Mówią Mu: «Ten drugi». Wtedy Jezus rzekł do nich: «Zaprawdę, powiadam wam: Celnicy i nierządnice wchodzą przed wami do królestwa niebieskiego. 32 Przyszedł bowiem do was Jan drogą sprawiedliwości, a wyście mu nie uwierzyli. Celnicy zaś i nierządnice uwierzyli mu. Wy patrzyliście na to, ale nawet później nie opamiętaliście się, żeby mu uwierzyć.»
Rozważam:
– widzę reakcje synów i ich postępowanie wobec woli ojca;
– w którym z nich bardziej odkryję siebie?
– „wierzę w Boga…” – codziennie wyznaję słowami;
– a czy wieczorem pytam siebie, czy moja wiara była widoczna w moim życiu?
– a jak było dzisiaj? – „przejdę” myślą cały dzień;
– czy często robię postanowienia w życiu duchowym? Czy je wykonuję?
– pozory, formalizm, obłuda – czy od takich postaw jestem naprawdę wolny?
– czy moja wiara przechodzi przez moje serce i wyraża się w dobrych czynach?
– „Jezu, wierzę i pragnę żyć wiarą!”
Słucham w ciszy, co Jezus chce mi powiedzieć…
(tej części medytacji poświęcam najwięcej czasu)
– rozmawiam z Jezusem o moim życiu…
Dziękuję Jezusowi za Jego obecność, za Jego miłość i za łaski, którymi mnie obdarza…
Wychodzę z tego spotkania z sercem wypełnionym wdzięcznością. Niech ta wdzięczność nadaje ton mojemu życiu.
Ks. dr Roman Stafin – ojciec duchowny kapłanów diecezji tarnowskiej.