XXIII Niedziela Zwykła – A
Proszę Ducha Świętego o światło dla umysłu i o napełnienie serca miłością…
Czytam tekst biblijny (Mt 18, 15-20):
15 Jezus powiedział do swoich uczniów:” Gdy brat twój zgrzeszy , idź i upomnij go w cztery oczy. Jeśli cię usłucha, pozyskasz swego brata. 16 Jeśli zaś nie usłucha, weź z sobą jeszcze jednego albo dwóch, żeby na słowie dwóch albo trzech świadków oparła się cała sprawa. 17 Jeśli i tych nie usłucha, donieś Kościołowi! A jeśli nawet Kościoła nie usłucha, niech ci będzie jak poganin i celnik!18 Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, co zwiążecie na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążecie na ziemi, będzie rozwiązane w niebie. 19 Dalej, zaprawdę, powiadam wam: Jeśli dwaj z was na ziemi zgodnie o coś prosić będą, to wszystkiego użyczy im mój Ojciec, który jest w niebie. 20 Bo gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich.”
Rozważam:
– Jeżeli dotychczas nie zostałem przez nikogo skrzywdzony, zraniony, to podziękuję Bogu za tę łaskę;
– a może jednak doznałem krzywdy? Ciągle ją odczuwam? Co mogę z tym zrobić?
– „upomnieć” – to znaczy też uświadomić komuś, że wyrządził mi krzywdę;
– nie mogę jednak zamieniać doznanej krzywdy w obmowę i pretensje;
– drogą jest sakrament pokuty, w którym mogę wyznać moje grzechy, a także zranienia i żale z powodu doznanych krzywd;
– Jezus mówi o mocy modlitwy; powierzę Mu bolesne relacje w rodzinie i poza nią; poproszę Go o siłę do przebaczenia;
– „Panie Jezu, ty jesteś przebaczeniem!”
Słucham w ciszy, co Jezus chce mi powiedzieć…
(tej części medytacji poświęcam najwięcej czasu)
– rozmawiam z Jezusem o moim życiu…
Dziękuję Jezusowi za Jego obecność, za Jego miłość i za łaski, którymi mnie obdarza…
Wychodzę z tego spotkania z sercem wypełnionym wdzięcznością. Niech ta wdzięczność nadaje ton mojemu życiu.
Ks. dr Roman Stafin – ojciec duchowny kapłanów diecezji tarnowskiej.