Niedziela Bożego Miłosierdzia – A
1 P 1, 3-9; J 20, 19-31
Trudno jest wierzyć, gdy się nie widzi.
Trudno jest wierzyć, gdy nie można dotknąć.
Trudno jest wierzyć, gdy tyle różnych obaw.
Trudno jest wierzyć, gdy tak wiele wątpliwości.
Trudno jest wierzyć, gdy brakuje dowodów.
Trudno jest wierzyć, gdy się nie rozumie.
Trudno jest wierzyć, gdy doznaje się smutku.
Trudno jest wierzyć, gdy nękają różnorodne doświadczenia.
Miłosierny Bóg-Ojciec
wcale nie obiecuje mi,
że zabierze te trudności,
ale mówi,
że pośród nich
w swoim wielkim miłosierdziu
przez powstanie z martwych Jezusa Chrystusa
na nowo rodzi mnie do żywej NADZIEI.
Miłosierny Bóg-Syn
nie chce siłą wyciągnąć mnie
z mojego zamknięcia
spowodowanego takimi czy innymi obawami.
Wchodzi w to moje zamknięcie
z darem POKOJU.
Miłosierny Bóg-Duch Święty
nie zaciemnia mojego umysłu
wymazując z pamięci wyrządzone wcześniej zło
i popełnione przeze mnie grzechy.
Jest posłany na odpuszczenie grzechów.
PRZEBACZA.
Miłosierny Bóg obiecuje szczęście – błogosławieństwo.
Zwłaszcza tym, którzy nie wiedzieli, a uwierzyli.
Miłosierny Bóg wyzwala RADOŚĆ.
I to nie byle jaką radość:
radość niewymowną i pełną chwały.
RADOŚĆ płynącą z wiary.
***
Boże zawsze miłosierny
– umocnij moją wiarę!
Ks. Michał Łukasik – wikariusz parafii pw. Matki Bożej Szkaplerznej w Szymbarku.