Niedziela Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata – C
Kol 1, 12-20; Łk 23, 35-43
Ze wszystkich obecnych na Golgocie
podczas Jezusowej męki na krzyżu,
o których wspomina dziś Ewangelia,
tylko jeden zrozumiał,
na czym tak naprawdę polega królowanie Jezusa.
Tym jednym był „Dobry Łotr”.
Wszyscy myśleli,
że królować oznaczało dla Jezusa w tamtej chwili
zejść z krzyża, uciec od cierpienia,
zatroszczyć się o SIEBIE,
wybawić SIEBIE…
W ten sposób mógłby udowodnić wszystkim,
że jest królem – królem w ich rozumieniu.
Ale Jezus jest Królem zupełnie innym.
Konsekwentnie, aż do końca
pozostaje wierny misji prawdziwie królewskiej.
Misji, która przez krzyż i mękę,
przez przyjęcie postawy sługi,
ma Go doprowadzić
do wybawienia NIE SIEBIE, ale wszystkich INNYCH.
Tych, którzy chcą mieć w Jego królestwie udział.
W królestwie, w którym
– jak pisze Święty Paweł –
mamy odpuszczenie grzechów.
Tego doświadczył „Dobry Łotr”,
który Jezusa poprosił o udział w Jego Królestwie.
Musiał wiedzieć,
że Jezus jest Królem nie ze względu na SIEBIE,
ale ze względu na INNYCH.
Królem, który nie dba przede wszystkim o SIEBIE,
ale chce wybawiać INNYCH.
Wybawiać przez odpuszczenie grzechów.
I ja, gdy doświadczam odpuszczenia grzechów,
wtedy pozwalam Jezusowi zakrólować we mnie,
wtedy mam udział w Jego Królestwie.
Dzisiaj jest dzień,
w którym trzeba mi świętować królowanie Jezusa we mnie,
o ile prawdziwie króluje we mnie On,
a nie grzech.
Ks. Michał Łukasik – wikariusz parafii pw. Matki Bożej Szkaplerznej w Szymbarku.